Aşk'a Dair

Öyle sofralar gördüm ki,

İnsan kasları vardı tabaklarda,

O eğik gövdeler önünde yalnızlık,

Her şeyi birbirinden uzağa çarpıyordu.

Bir kadın,

Bir erkek.

Gizlice soluyordu,

Bir erkek av arkadaşından,

Av durgunluğu gibi gösterip saklayarak,

Kamışlıkta ki sazların arasından,

Ilık ve yapışkan fısıltıları,

Ayırarak alarak,

Urgan gibi bedenine doluyordu. 

Her şeye benzeyebilirken o,

Hiç bir şey benzemezken ona,

O ünlü bozaran,

Başlarsa saçlarımızın diplerinden,

Üfürmeye.

Yırtıcı bir hayvan kimliği yapışır yakamıza.

Bir erkek mi o?

Göle yatmış bir güneş demetinde,

O mor ışıkta,

Bir köpek ölüsü gibi yatan.

Hızla kayan,

Yoksa bir yaban ördeği gölgesi mi?

                              - A. Cahit ZARİFOĞLU